BİLGİNİN KAYNAĞI NEDİR ?
- Bilgi felsefesinin temel problemlerinden bir tanesi de "Bilginin Kaynağı Nedir?" sorusudur.
- Felsefe tarihi boyunca sürekli tartışılan bu konuya genel anlamda verilen iki cevap vardır. Bunlar: Bilginin kaynağının akıldan geldiğini söyleyenler ve bilginin kaynağının deneyden geldiğini söyleyenlerdir.
- Bilginin kaynağının akıldan geldiğini söyleyenlere rasyonalistler, bilginin kaynağının deneyden geldiğini söyleyenlere ise ampiristler denmektedir.
RASYONALİZM
- Rasyonalizm, bilginin akıl ve onun bir işlevi olan düşünme gücü ile oluştuğunu benimseyen, doğru bilginin ölçütünü de duyular da değil akıl da bulan bir öğretidir.
- Rasyonalizme göre insan aklı birtakım ilkeler ya da yetilerle donatılmıştır. Rasyonalizme göre evrendeki tüm bilgilere yalnızca akıl sayesinde ulaşabiliriz.
AMPİRİZM
- Ampirizm, bilgimizin kaynağında yalnızca deneyin bulunduğunu söyleyen görüştür. Ampirizme göre insan zihni doğuştan boş bir levha gibidir. Bu boş levha daha sonradan insan yaşamında deney yoluyla dolacaktır.
Rasyonalistler
Sokrates (M.Ö. 469 - 399 ) :
Sokrates'e göre ahlaki doğruların ve erdemlerin bilgisine ancak ahlaklı olarak ulaşabiliriz ve yine Sokrates'e göre bu bilgi doğuştandır yani insan dünyaya bu bilgiyle gelir. Fakat insan bu dünyaya geldiğinde bunları
unutmuştur. Bu yüzden bu bilgilerin hatırlanması ve bilinç düzeyine çıkarılması gerekir. Bunun için Sokrates maiotik Bilgi Felsefesi(doğurtma) yöntemi
kullanır.
Platon (M.Ö. 427 - 347) :
Platon'un bilgi felsefesi varlık görüşüne dayanır. Platon'a göre görünüşler dünyası ve idealar dünyası olmak üzere iki evren
vardır. Gerçek bilgi ideaların bilgisidir. İdealar değişmez, gözle görülemez,
duyularla algılanamaz olan varlıklardır. İdealar ancak akıl
yoluyla bilinebilir.
Descartes (1596-1650):
Bilginin
kaynağında yalnızca aklın olduğunu ve insan
zihninde doğuştan düşünceler bulunduğunu savunur. Ona
göre gerçek bilgi açık ve seçik olan bilgidir ve biz bu bilgiye ancak akıl
yoluyla ulaşabiliriz.
Ampiristler
John Locke (1632-1704):
Ampirizmin en önemli
temsilcilerinden birisidir. Locke‘a göre bütün bilgilerimizin ve düşüncelerimizin kaynağı deneylerdir. Ona göre doğuştan bilgiler yoktur ve insan zihni doğuştan
boş bir levhadır (Tabula
Rasa). Locke
deneyi iç deney ve dış deney olmak üzere ikiye ayırır. Dış deney ile dış
dünyadaki varlıkları duyularla deneriz. İç deney ile ise insan kendi zihninde
ve ruhunda olup bitenlerin bilincine varır.
David Hume (1711-1776):
İnsan zihninde önce
duyumlama yoluyla oluşan "izlenimler" vardır. İzlenimlerden de
düşünceler oluşur. İzlenimler,
duyumlarla oluştuğu için canlı ve dinamik tasarımlardır. Düşünceler ise
izlenimlere dayanır. İzlenimler, severken, nefret ederken algılanan canlı
duyumlardır. Düşünceler ise bu canlı duyumların canlılığını kaybetmiş
kopyalarıdır.
ÖZET
ØFelsefe
tarihinde genel anlamda bilginin kaynağı konusunda bu iki görüş ağır
basmaktadır. Her iki görüşte kendisini sağlam temellere dayandırmaya
çalışmıştır. Her iki görüş düşünürleri de diğer görüşü eleştirmişlerdir.